ps. „Szary”, ur. w 1916 r., we wsi Małomierzyce k. Iłży. Legendarny dowódca oddziałów partyzanckich AK na Kielecczyźnie. Wsławiony walką o wolność Polski z okupantem niemieckim oraz sowieckim. Bardzo zasłużony dla lokalnej społeczności.
Podczas wojny obronnej 1939 r. walczył w składzie 12 DP pod Iłżą, a następnie na Lubelszczyźnie.

Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej trafił do obozu jeńców rosyjskich, skąd udało mu się zbiec. Po powrocie w strony rodzinne podjął działalność konspiracyjną w Związku Walki Zbrojnej. W tym okresie, w 1943 r. wsławił się zdobyciem więzienia niemieckiego w Starachowicach i uwolnieniem ok. 80 ludzi. Następnie walczył jako partyzant w zgrupowaniu AK Jana Piwnika ps. „Ponury”. Dowódca wielu akcji zbrojnych (m.in. stał na czele ataku Samodzielnej Brygady Kieleckiej AK na komunistyczne więzienie w Kielcach w 1945 roku, zakończonego uwolnieniem kilkuset więźniów). Po zakończeniu wojny pozostał w konspiracji, działając w ramach Ruchu Oporu AK, a następnie Delegatury Sił Zbrojnych.

W 1948 r. aresztowany przez UB. Otrzymał cztery wyroki śmierci, zamienione na dożywocie.  Wyszedł na wolność w 1956 r. objęty amnestią. W 1981 r. został wybrany na Przewodniczącego Niezależnego Związku Kombatantów przy NSZZ „Solidarność”. Podczas stanu wojennego został internowany w Białołęce. Przez wiele lat był doradcą kardynała Stefana Wyszyńskiego.

W 1990 r. doprowadził do zjednoczenia ok. 30 organizacji kombatanckich w Światową Federację Polskich Kombatantów i został jej prezesem. W tym samym roku awansowany do stopnia pułkownika przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego. W 2006 roku prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu stopień generała brygady.
Odznaczenia: dwukrotnie krzyż Virtuti Militari i Krzyż Walecznych oraz wiele innych.

Honorowy Obywatel Brwinowa od 2005 r.
Zmarł 14 lutego 2008 r.